Foto van de maand (oktober 2022) Café ‘De Vriendschap’

Op deze foto uit 1960 van het Westeinde staat café “De Vriendschap” (nr. 15) als de grote boerderij met veranda. Links daarvan staat de woning waar nu  Harry en Coosje Wolters wonen, rechts van het café het huis waar nu Kees en Ellen van der Ploeg wonen en daarnaast dat van Albert en Niesje Stoffers.

Zijn er nog meer foto’s van het café? Ook andere oude foto’s of dia’s zijn van harte welkom. Neem contact op met Janny van Rhee, tel: 231505, of stuur een mail naar historischgasteren@ingasteren.nl.

Over café “De Vriendschap” is veel te vertellen, zoals het eerappelschillen rond de Zuidlaardermarkt. Lees het verhaal van Roelof Bonder.

“De derde dinsdag in oktober is het Zuidlaardermarkt. Van heinde en ver kwam men naar de paardenmarkt, dat was toen die tijd lopend of met de wipkar, die had men meestal vol met hooi en gras. Gasteren was een mooie plaats om te stoppen en te overnachten om de volgende dag weer verder te gaan. De paarden brachten ze hier in de wei of in de stallen. De zondag vòòr de markt werd in café “De Vriendschap” een feest georganiseerd door Henderik van Rein, later door Lukas Nevels. Er waren veel gasten in het dorp, dus er moest wel te eten en drinken zijn. Ik stel me dat zo voor, dat men al snel naar de buren ging om te helpen, “naoberhulp”, met het voorbereiden voor een stamppot, aardappels waren er genoeg, dus maar schillen. Vòòr en na de Tweede Wereldoorlog vroor het meestal wel met de Zuidlaardermarkt, dus het werd stamppot boerenkool. Dan moest je de aardappels er wel uit hebben, anders kon je niet naar de markt, dan ging je met de stam in je zak naar de Zuidlaardermarkt. GEZEGDE: ‘Als je de aardappels wel uit de grond had, werd er getrakteerd op oliebollen.’

“Spinsters”, zoo noemde men dat: de zondag voor de Zuidlaardermarkt  nodigden de mensen in het dorp familieleden uit met volwassen kinderen en die konden dan met neven en nichten naar het Eerappelschilfeest. De zaterdagmiddag ervòòr was je bezig om alles netjes te maken voor bezoek: de deel werd aangeveegd, de pluimen van de staarten van de koeien werden gewassen en opgehangen aan een elastiek. Grupstal, was het toen nog allemaal. Mijn moeder maakte er een gezellige dag van, klontjes suiker en melk van eigen koeien, daarna wek, kruisbessen had ze wel ingemaakt. In het diggelkastje tussen de bedsteden stond wel meer: bovenaan levertraan, schilletje en rozijnen op brandewijn en niet te vergeten advocaat en jenever. ‘s Middags naar het dorp op de fiets, naar het café, daar ontmoette je wel meer bekenden, het was er altijd gezellig. Muzikanten waren wel eens Jacob Popken en zijn broer uit Anloo en Roel en Jans Leupen met de trom.

Café “De Vriendschap”, in onze jeugd, in 1950, had aan de voorkant een grote serre met daarvoor een dikke lindeboom, rechts van het café was de boerderij, met een grote baander, op de deel, als er feest was, was er een rijwielstalling met een garderobe. Geert Tingen paste op de fietsen en zijn vrouw op de jassen. Als er dansen was, zat Andries Veenstra voor bij de deur om kaartjes te verkopen. Het café had een grote voorzaal met biljart, dan kreeg je de tussenzaal met schuifdeuren naar de grote zaal. Achter in de grote zaal was een verhoogde dansvloer, met aan de linkerkant een verhoging voor de muzikanten. In die tijd ging men alleen op zondag uit. Wanneer het twaalf uur was, stond de politie bij de deur. De muziek speelde nog even “het is mooi geweest” en dan moest je de zaal uit, de gummieknuppel werd nog wel eens gebruikt. Het café is in 1961 met de Zuidlaardermarkt afgebrand, men had het over hooibroei. De grote zaal staat er nog.’